I'm Home... ( ျပန္ေရာက္ပါျပီ ... ခင္ဗ်.. )

ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ပါျပီခင္ဗ်ာ.. စာေမးပြဲအေတာအတြင္းမွာ .. ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့ blogger ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕
ေမတၱာေၾကာင့္ အသင့္အတင့္ေျဖႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္က ပ်င္းတာရယ္.. ရန္ကုန္က ေမးခြန္းရယ္ေၾကာင့္.. ထင္သေလာက္ မေျဖႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔စာေမးပြဲ မေျဖခင္ ဆရာမအေျပာင္းအလဲျဖစ္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြလည္း အေတာ္စိတ္ညစ္ခဲ့ရပါတယ္။ Computer Graphic ဆရာမက ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္တာ ရသြားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ကုမ္ပဏီမွာ ဆိုေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာ လုပ္ရမွာပါတဲ့..။ အဲဒါနဲ႔ လက္ခ်ာေတြ ပစ္ျပီး ေကာက္ေကာက္ ္ပါေအာင္ လိုက္သြားေတာ့
တာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဆရာမ အသစ္တစ္ေယာက္က Graphic Course ကို ကိုင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ..။

ေဒါက္တာဘြဲ႔ရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ ကေတာ္ပါတဲ့။ သူ႕ကိုယ္သူ အေတာ္အထင္ၾကီးေနပံုပါပဲ။ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ကေတာ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခန္း၀င္ျပီး စာသင္လို႕.. မၾကာပါဘူး... ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က ၀င္ခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ ကေတာ္လည္း မ်က္ႏွာၾကီးတည္ျပီး ၀င္ခြင့္ေပးပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ သူကေျပာပါတယ္။ အတန္းထဲကို သူရာက္ရင္ အားလံုး စံုစံုညီညီ ရွိဖို႕ .. စာသင္ခ်ိန္မွာ hand phone ေတြပိတ္ထားဖို႔ရယ္ပါ...။ သူ႔စာသင္ခန္းက..
ဇရပ္မဟုတ္ဘူးတဲ့ဗ်ာ...။ ေနာက္ေတာ့ စာဆက္သင္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့.. phone ျမည္သံၾကားပါတယ္။ .
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ... ဘယ္ကလည္းဆိုတာ .. လိုက္ရွာတာေပါ့...။ ကေတာ္ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကို
ျဂိဳဟ္ၾကည္႕ၾကည္႕ေန... (အဲ... ) ဗိုလ္ ၾကည္႕ ၾကည္႕ေနပါတယ္။ ၂စကၠန္႕ေလာက္ေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တင္းမာေနတဲ့ ဗိုလ္ မ်က္ႏွာၾကီး ကို .. ျပန္ျပင္ျပီး .. သူ႕ပိုက္ဆံအိတ္ ဇစ္ဖြင့္... ဟန္းဖုန္းထုတ္ျပီး အျပင္ထြက္သြား
ပါေတာ့တယ္။ ၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ျပန္၀င္လာပါတယ္။ စာျပန္သင္ပါတယ္။ ဖုန္းျပန္လာပါတယ္။ ျပန္ထြက္
သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္တိုတာနဲ႔ ဇရပ္မ်ားမွတ္ေနလား မသိဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေတာ္ပါေသးတယ္။ မၾကားလို႔ ...။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ရယ္ျပီး ေထာက္ခံၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ စာသင္တာ
က နည္းနည္းရယ္ပါ..။ သူ႔ရဲ႕ လခ.. သိန္းခ်ီ ရတာေတြ၊ အိမ္မွာ ကားဘယ္ႏွစ္စီး ရွိတာေတြပဲ .. lecture လိုက္ခဲ့
ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်က္ႏွာေျပာင္တာပဲလို႕... ငရဲမေၾကာက္ ဘဲ .ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။.. ဒီလိုလူေတြ
အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွျပီ ထင္ျပီး ဓနဂုဏ္ေမာက္ ေနၾကတာေတြပါ..။ အဲဒီမွာ မွ.. စစ္ဗိုလ္
ဂုဏ္ေမာက္တာက အဆိုးဆံုးပါ...။ သနားစရာေတာင္ ေကာင္းပါတယ္။ စပ္လည္းစပ္ဆုပ္မိပါတယ္။ ေျပာရဦးမယ္..။ အဲဒီ ဆရာမ က... စာနားမလည္လို႔ ျပန္ေမးရင္... မၾကည္ပါဘူး။ နားလည္လည္.. မလည္လည္..
ေခါင္းညိတ္ေနရင္.. ေက်နပ္ပါတယ္ တဲ့ခင္ဗ်ာ... ။ မေက်နပ္ခ်က္ေလးေတြပါ..။ Blogger ေမာင္ႏွမေတြထဲက..
UCSM ကဆိုရင္ .. အဲဒီ ဆရာမကို ေကာင္းေကာင္း သိပါလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်ာ... ။

ေတာ္လိုက္တာေနာ္.....

တစ္ခါက ေလယာဥ္ၾကီးေပၚမွာ .. သိပ္ပံပညာရွင္ၾကီး တစ္ေယာက္ကို ပညာစမ္းသပ္ဖို႔ ေခၚလာသတဲ့ကြယ္..။ တစ္ေနရာ အေရာက္မွာ ..ေလယာဥ္ရပ္ျပီး ပညာရွင္ၾကီးကို ေမးတာေပါ့..။ အခုဘယ္ေရာက္ ေနျပီလဲတဲ့။ ပညာရွင္ၾကီး က မ်က္ေစ့ေတာင္ မဖြင့္ဘူး..။ သူ႔လက္ကို အျပင္ထုတ္လိုက္တယ္.. ။ ျပီးေတာ့ ႏွာေခါင္းနားကပ္ျပီး
နမ္းၾကည္႔ တယ္။ ... " Paris ေရာက္ေနျပီဗ် " တဲ့..။ အားလံုးက အံ့ၾသျပီး ေမးတာေပါ့.. ဘယ္လိုသိတာလဲလို.။
" ေရေမၽြးန႔ံ ရတယ္ေလဗ်ာ... " တဲ့...။ အားလံုးက ခ်ီးက်ဴးၾကတာေပါ့... " ပညာရွင္ၾကီး ေတာ္ပါေပတယ္ " ေပါ့..။
ေနာက္တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ .. ေမးျပန္ေရာတဲ့...။ အရင္တစ္ခါလိုပဲ .. လက္ကိုအျပင္ထုတ္ျပီး နမ္းၾကည္႔ေတာ့..
" ကာလကတၱားေရာက္ေနျပီ ဗ် " တဲ့.. ။ အရင္လိုေမးၾကေတာ့... ျပန္ေျဖတယ္။ " ဟင္းခတ္အေမြးအၾကိဳင္နံ႔ ရတယ္ ဗ် " တဲ့...။ ေနာက္တစ္ေနရာလည္းေရာက္ေရာ.... ေမးၾကျပန္ေရာ .... ။ အရင္အတိုင္းပဲ .. လက္ကို အျပင္
ထုတ္လိုက္တယ္တဲ့။ ျပီးေတာ့ နမ္းေတာင္ မနမ္းရေသးဘူး။ သူ႔လက္ေတြကို ၾကည္႔ျပီး.. မ်က္လံုးျပဴး..မ်က္ဆန္ျပဴးနဲ႔ေျပာတယ္ ... " ဟာ.. ျမန္မာျပည္က .. ရန္ကုန္ျမိဳ႕ကို ေရာက္ေနျပီဗ် ... " တဲ့... ။
အားလံုးက ၀ိုင္းေမးၾကတာေပါ့.. နမ္းေတာင္မၾကည္႕ရေသးဘူး။ ဘယ္လိုေျပာႏိုင္တာလဲလို႔ေပါ့...

သူကငိုသံပါၾကီး နဲ႔ျပန္ေျဖတယ္... " က်ဳပ္လက္က ... လက္ပတ္နာရီ မရွိေတာ့ဘူးဗ် .... " ကဲ ....

Never Be Replaced ... ( Friends 4ever )

တစ္ေန႔ ခြဲရမယ့္ အတူူ
အစကတည္းက မဆံုခဲ့ရင္ အေကာင္းသား ..
ခုေတာ့ .........
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြ ခိုင္ျမဲကာမွ
ကံၾကမၼာ ဇာတ္ဆရာက ..
အျငိမ္မေန.. ခြဲခိုင္းျပန္ျပီ

လာစမ္းပါကြာ ...
ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ ငနဲၾကီး ..
စိမ္ေခၚလိုက္စမ္းပါ ..
သူဘယ္လိုနည္းနဲ႔
တို႔ေတြ ဘ၀ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါေစ..
တို႔ရင္ထဲက ႏွလံုးသားခ်င္းကေတာ့
အျမဲ နီးနီးေလးပါကြာ .... ။

တိတ္တခိုး ...

ျမင္ပါလွ်က္ ...
ၾကည္႕ဖို႔ခက္သား ....
ၾကင္ပါလွ်က္
သိဖို႔ခက္သား ...

ေပ်ာ္ပါလွ်က္
နားဖို႔ခက္သား ..
ေခၚပါလွ်က္
သြားဖို႔ခက္သား ..

ေပးပါလွ်က္
ရဖို႔ခက္သား ..
ေကြၽးပါလွ်က္
၀ ဖို႔ခက္သား ..

ပူမခ်ိေပမယ့္ ..
သူသိလွ်င္ အေနခက္မယ္ ...
ကြယ္၀ွက္ကာ ရင္မွာသိပ္
ၾကိတ္မွိတ္ခံစား ..... ။

က်ဳပ္တို႔ဆီမွာ .. ဒါမ်ဳိးေတြေပါတယ္ဗ် ...

တစ္ခါတုန္း က .. ေလယာဥ္တစ္စီးေပၚမွာ ... Switzerland ကေခါင္းေဆာင္ၾကီးရယ္... ၊ French ကေခါင္းေဆာင္ၾကီးရယ္... တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးရယ္ ...၊ တို႔ဗမာႏိုင္ငံ က ေခါင္းေဆာင္ၾကီးရယ္ .. စီးနင္းလိုက္ပါ လာၾကတာေပါ့ကြယ္... ငွယ္ .. ငွယ္.... ခဏၾကာေတာ့ .. Switzerland ကေခါင္းေဆာင္ၾကီး က...
သူ႕ လက္ပတ္နာရီ ကိုၾကည္႔ျပီး ... "ဟာ... တစ္စကၠန္႔ ေနာက္က်ေနျပီ" တဲ့...သြားစမ္းကြာ .. ဆိုျပီး ေလယာဥ္ေပၚ
ကေန .. ၀ဲပစ္လိုက္တာေပါ့.... အားလံုးကအ့ံၾသျပီးေမးၾကတယ္။ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္တဲ့ နာရီၾကီးကိုး ... သူက
ျပန္ေျပာတယ္... "က်ဳပ္တို႔ ဆီမွာ ဒါမ်ဳိးေတြေပါတယ္ဗ် ... တစ္စကၠန္႔ေလာက္ ေနာက္က်ရင္.. မသံုးေတာ့ဘူး " တဲ့။
နည္းနည္းေလာက္လည္း ၾကာေရာ .. French ကေခါင္းေဆာင္ၾကီး က ... သူ႔အက်ီ ေကာ္လံကို နမ္းၾကည္႔ျပီး ..
ေရေမြွးနံ႕ ကေခါင္းေတာင္ မူးလာျပီ ဆိုျပီး သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ တန္တဲ့ ေရေမြးပုလင္းၾကီး ကို ေလယာဥ္ေပၚကေန .
၀ဲပစ္လို္က္တာေပါ့ကြယ္... သူက ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ... "က်ဳပ္တို႔ က ... ေရေမြးကို အမ်ဳိးမ်ဳိး သံုးတာဗ်.. နည္းနည္းေလာက္ ေစာက္သံုးမက်ရင္ .. ၀ဲပစ္လိုက္တာပဲ " ... တဲ့... အဲဒီ စကားေတြၾကားျပီး ... တို႔ဗမာႏိုင္ငံ
ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ၾကီး က မ်က္ႏွာငယ္ေနတာေပါ့ကြယ္...။ ခဏၾကာေတာ့ အၾကံ တစ္ခုရျပီး ... သူ႔ေဘး က...
တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးကို ... ေလယာဥ္ေပၚကေန . ကန္ခ်လိုက္ပါေရာတဲ့..။ ျပီးေတာ့ အံ့ၾသေနတဲ့ လူေတြကို
ျပံဳးျပီး ေျပာျပလိုက္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ဆီမွာ .. ဒါမ်ဳိးေတြ ေပါတယ္ဗ် .... တဲ့... ေအးေရာ ..... :P

ထာ၀ရ

ပြင့္လွ်င္လည္း .. နမ္း ..
ႏြမ္းလွ်င္လည္း .. ေကာက္
ေျခာက္လွ်င္လည္း .. သိမ္း
တိမ္းညြတ္ .. တြယ္မက္
သည္ တစ္သက္မွာ
တစ္ပြင့္သာလွ်င္ ...
စြဲလမ္းေနမည္ ..
ေ၀ေ၀ ..
ေၾကြေၾကြ ....
ျမတ္ႏိုးဧ။္ .... ၊

အာမငီး ....... တက္ကုန္ျပီဗ် ....

အခု ဗမာျပည္မွာ ဓာတ္ဆီေစ်းေတြ တက္ကုန္တာပါ... ျပည္သူေတြ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ ကုန္ပါျပီဗ်ာ...
ေက်ာင္းကားခေတြလည္း ၁၅၀ ကေန ၃၀၀ တက္မယ္လို႔ၾကားပါတယ္။ လူေတြမွ ထမင္း နပ္မွန္ေအာင္ မနည္း
စားေနရတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာျပည္က တျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လို႕ လာေနပါျပီ။ က်ဳပ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ
တိုးတက္တာ ဆိုလို႔ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း တစ္ခုပဲရွိတယ္ဗ်။ အိမ္ကလည္း အျပင္ထြက္ရင္ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ဘယ္သြားမွာလဲ .. အျပင္ပဲထြက္ေနတာပဲ ... ဓာတ္ဆီေစ်းေတြက ဘာျဖစ္တယ္။.... ညာျဖစ္တယ္ နဲ႕ .....
မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြ အတြက္လည္း မေကာင္း ... ဘယ္သူ႔ အတြက္မွ မေကာင္းပါဘူး။

ေအာင္ပါ့မလား .... :(

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မွာပါ။ စာမရတဲ့ ၾကားထဲက ကၽြန္ေတာ္က တုပ္ေကြးျဖစ္လိုက္ေသးးတယ္။ သံုးရက္ေလာက္ အလူးအလဲ ခံလိုက္ရတယ္။ အခုေတာင္ က်ဴရွင္ကို ဇြတ္အတင္းမွိတ္ အိမ္နဲ႔ အတိုက္အခံ ျပဳျပီး
လာရတာ။ ေအာင္ပါ့မလားမသိပါဘူးဗ်ာ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ညီေလး ခြန္မိုးေက်ာ္ ကိုစာေမးပြဲ
မက်ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးၾကပါဗ်ာ.. ။ ေက်းဇူး မေမ့ပါဘူး... ။ :(

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာဗ်ာ ...........

ကၽြန္ေတာ္က ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္းကဆိုေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအေၾကာင္း နည္းနည္း အတင္းအုပ္ခ်င္ပါတယ္.. အတင္းအုပ္တယ္ ဆိုတာလည္းအမွန္တရားေတြကိုပဲေျပာမွာပါဗ်ာ.. ။ စာေမးပြဲလည္းနီးပါျပီ..။ ဆရာမေတြကုို
ေစာ္ကားသလိုျဖစ္ျပီးစာေမးပြဲ က်မွာလည္း ေသေလာက္ေအာင္ေၾကာက္ပါတယ္။ :P
ေက်ာင္းပေဒသာကပြဲ မွာလည္း ဆရာမေတြကို ေရေရလည္လည္ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့လို႕ မာမီေတာ္ၾကီးရဲ႕ မ်က္ေစာင္းကို
အၾကိမ္ၾကိမ္ခံခဲ့ ရဖူးပါျပီ။ အဲ.. ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။
ဟုတ္ကဲ့ .. ကၽြန္ေတာ္ အခုန ကေျပာသလို စာေမးပြဲနီးပါျပီ... စာေမးပြဲနီးျပီဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းသား
ေတြမွာ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ ဒုကၡေလးေတြရွိပါတယ္..။ တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ စာအုပ္မရွိၾကတာပါ။ စာအုပ္မရွိဘူးဆိုလို႕
လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အျပစ္တင္မေစာပါနဲ႕ဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္းရဲ႕ အားနည္းခ်က္ က
ျပထန္းစာအုပ္ မရႏိုင္တာပါပဲ။ စာအုပ္ေတြကို ရန္ကုန္ကေန မွာယူရပါတယ္။ မႏၲေလးက စာအုပ္မထုတ္ပါဘူး။
မျဖစ္သင့္တာကို ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္စဥ္ေက်ာင္းအပ္အပ္ခ်င္း ျပထန္းစာအုပ္ကို တိုးေ၀ွ႕ျပီး အျမန္၀ယ္ၾကရပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြလည္း အဲသည္လိုအခ်ိန္ဆို ပဲမမ်ားႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ သူလိုကိုယ္လို တိုးေ၀ွ႕ျပီး ၀ယ္ၾကရတာပါပဲ။ တကယ္သနားစရာပါ။ အဲသည္အခ်ိန္ကသာ မတိုးႏိုင္လို႕မ၀ယ္ေတာ့ဘူး ဆိုလို႕ ကေတာ့ သည္စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ အတြက္ျပထန္းစာအုပ္ မေမွ်ာ္ကိုးပါနဲ႕ေတာ့..။ စာေမးပြဲ ေျဖကာနီး ရက္ ၂၀ ေလာက္ အလိုမွရေတာ့ တာပါပဲ..။ ဘာလုပ္ေတာ့မွာလည္းဗ်ာ။ ေနာင္ႏွစ္ အတြက္ စာအုပ္ေရာက္ေပးသလို ျဖစ္
ေနျပီေကာ။ ဒါေတာင္မွ တေလာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဂုန္ထူးတန္းမွာ Artificial Intelligence စာအုပ္ယူမယ့္ လူစာရင္း လာေကာက္သြားပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ Mid-Term အျပီးေလာက္တုန္းက စာရင္းေကာကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာလည္း လည္တဆန္႕ဆန္႕နဲ႕ေပါ့။ အခုစာေမးပြဲ (၁)လအလိုက်မွ ဆရာမေတြက ေျပာပါတယ္။ စာအုပ္ေတြေရာက္ျပီတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းအေျပးသြား၀ယ္တာေပါ့။ ေနာက္မွသိရတာက အခုေရာက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ က ေက်ာင္းကသင္တဲ့ Edition မဟုတ္ဘူး။ အျခား Version တဲ့ဗ်ာ။ ေသေရာေပါ့။ ဘယ္သူ႕ကို မေက်နပ္လို႕ ဘယ္သူ႕ကို က်ိန္ဆဲရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ပဲ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မက်ိန္ဆဲပဲကုပ္ကုပ္ ကေလးျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းမွာ Tutorial ေျဖၾကတဲ့ အေၾကာင္းပါ။ သည္လိုေန႕မ်ဳိးဆိုရင္ေက်ာင္းမွာ လူစံုပါတယ္။ လူစံုေတာ့ ေက်ာင္းကားေတြ က်ပ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ အေတာ္ေလး ဒုကၡေရာက္ၾကပါတယ္။ မတ္တပ္ရပ္ဖို႕ ေနရာေတာင္ မရတဲ့ ေက်ာင္းသူေလးေတြဆိုရင္ အေပါက္၀မွာ ဘုရားတျပီး ကားစီး ၾကရပါတယ္။ Tutorial ေျဖတဲ့ တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္က်မွ ျပီးပါတယ္။ စာေျဖရတာမ်ားလို႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္
ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကားေတြေတာင္ ထြက္ေတာ့မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့ေနာက္မွာ ေက်ာင္းသားမရွိေတာ့
ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးပါ။ ဒါနဲ႕ ေတြ႕ရာကားကို ဇြတ္တိုးတက္ လိုက္ပါတယ္။ ကားကအေတာ္ေလး က်ပ္ပါတယ္။ ကားေပၚလည္း ေရာက္ေရာ.. ေက်ာင္းမွာမ်က္မွန္းတန္းမိေနတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပါ။
တတိယႏွစ္ကပါ။ ကၽြန္ေတာ့ကို မၾကားတၾကားေျပာတယ္။ သည္ေလာက္ ကားၾကပ္ေနတာကို အတင္းတိုးတက္ လာတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္။ ဒါနဲ႕ ေက်ာင္းသား ကေက်ာင္း ကားမစီးလို႕ ဘယ္ကား သြားစီးရမလဲ။ ေက်ာင္းသား ေတြ အကုန္ ဒုကၡေရာက္ေနတာ။မင္းတို႕ေက်ာင္းသားေတြ မဟုတ္ဘူးလား။ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ဒတ္ကို မရွိၾကဘူး။ ဆိုျပီး ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္
စိတ္တိုသြားတာ။ ကၽြန္ေတာ္ အေျပာခံ ရလို႕ စိတ္တိုတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ား။ သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဒတ္ေတြ ကိုပါ။
သည္လို အတူတူ ဒုကၡေရာက္တာကိုေတာင္ ေက်ာင္းသားခ်င္း မစည္းလံုး ၾကရင္.. မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္း
ဗ်ာ.. ဆိုပါစို႕.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကို အုပ္ၾကီး က ပင္ပန္းၽမွာစိုး လို႕ ေစတနာေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္ကို ထိုင္ခံု တစ္ခံုစီ
ထုိင္လိုက္ရမယ္ ဆိုပါစို႔။ စကားအျဖစ္ေျပာတာပါ။ မေျပာသင့္ မေျပာအပ္တဲ့ အရာမွန္းလည္းသိပါတယ္။ သည္လို ဆိုရင္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ဘ၀င္ေတြ ေလဟပ္ျပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂရုမစိုက္တဲ့ ပံုေတြျဖစ္ကုန္
ၾကၽမွာဗ်။ စိတ္လည္းတိုတယ္။ အရမ္းလည္း ၀မ္းနည္းတယ္ဗ်ာ။။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စကားလံုးေလး သံုးလိုက္ပါဦးမယ္ဗ်ာ။ သည္လို ေက်ာင္းသားေတြ မစည္းလံုးၾကလို႕
ဗမာျပည္ၾကီး သည္လိုျဖစ္ေနတာဗ်။ သိရဲ႕ လား။

Association is Necessary....

As for me, Friends are necessary for me. They are very important.
When u feel so down, they can encourage u....
Whatever u are in trouble, they can share ur feelings from one part of u...
:)